Za 22 dec | Stage 57: Takoradi – Cape Coast (94 km)
Het uitzicht op de oceaan blijft prachtig. Het briesje van de middag verdwijnt helaas in de avond. Ik heb mijn tent helemaal open in de veronderstelling dat er geen muggen zijn. Een paar uur goed geslapen en daarna hopen op wat slaap. Het blijft zwemmen. Niet in de oceaan tien meter onder mij maar in je eigen zweet. De laatste nacht onder deze omstandigheden. Het ontbijt met uitzicht op de oceaan blijft indrukwekkend.
Vandaag laatste fietsdag. Om Takoradi uit te komen moeten we door redelijk druk verkeer. Daarna de hoofdweg met veel kleine plaatsjes en heel veel verkeer. Vooral de taxibusjes rijden je regelmatig klem. Het blijft een drukke weg en het veiligste is om op de vluchtstrook te rijden. Daar ligt veel troep van kapotte banden en regelmatig glas waardoor een kans op een lekke band groot is. Er zijn er dan ook een paar die met een lekke band aan de kant staan. Een groot aantal rijders stopt dan om te vragen of ze kunnen helpen maar een groot aantal rijdt door zonder iets te zeggen of vragen.
Iedereen rijdt vandaag in hetzelfde shirt dat we de avond tevoren als aandenken aan deze tocht hebben ontvangen. Maakt het wel moeilijker iedereen onmiddellijk te herkennen. De bedoeling is om na 80 km bij het strand te verzamelen en daar een groepsfoto te maken. Dat betekent dat de eersten op de laatsten moeten wachten. We maken daarom geen haast en bij een Shell station kunnen we ook nog onze fietsen laten wassen. Het is een mooi punt waar we verzamelen en wel bij Elmina Castle aan de oceaan. Het is er bloedheet en geen schaduw. Men heeft wel voor heerlijke hapjes en een koel drankje gezorgd. Nadat de groepsfoto is gemaakt is er nog een rit van 14 km die we in konvooi afleggen. Niet mijn favoriete manier van fietsen. Wel gezellig en oppassen voor degenen die voor je rijden. En altijd is er wel wat oponthoud door een lekke band of stoplicht. We komen aan bij een prachtig hotel waar er een feestelijke afsluiting is. Eerst gekoelde drankjes en later op de avond een diner waar aardige beelden worden vertoond van de hele tocht.
Vrijdag 21 dec | Stage 56: Beyin – Takoradi (109 km)
Hoewel de airconditioning in mijn kamer niet optimaal werkt is het meer dan voldoende om een goede nachtrust te hebben. Een lange rit staat vandaag niet op het programma. Wel zijn de laatste 35km na de lunch vervelend omdat de weg slecht is en er heel veel verkeer is. Behalve de eerste 20 kilometer is het vandaag verder geen interessante fietsdag. We rijden over een drukke verkeersweg en moeten gebruik malen van de vluchtstrook die vol rommel ligt. Al rond elf uur bij de lunch en ik besluit maar met de lunchtruck naar de kampeerplek te gaan omdat het fietsen hier bepaald niet interessant is. Ik had het beter niet kunnen doen want op de fiets was ik in dit drukke verkeer veel sneller geweest.
We kamperen bij een hotel en ik had gehoopt er een kamer met airconditioning te kunnen bemachtigen maar helaas is alles volgeboekt. Wel een fantastische plek aan de oceaan met lekker briesje. Voor het eerst kampeer ik ook op gras. De laatste keer kamperen op de mooiste plek. Voor de rest van de middag heerlijk relaxen met zicht op de oceaan.
Do 20 dec | Stage 55: Cocoue Lodge – Beyin (110 km)
In de ochtend eerst weer naar de overkant de Lagune over. De eerste boot is al om zes uur weg. Om half zeven vertrek ik met een bootje. Dat is vroeg genoeg, want we kunnen pas na zeven uur vertrekken. Eerst ontbijt van hotel aan de oever van Lagune. We kunnen niet te vroeg vertrekken omdat we vandaag weer ruim 20 km over het strand rijden en daar hebben we eb voor nodig. Dat is om 08.30. Eerst 15 km fietsen en dan worden we met 15 man tegelijk met een bootje de lagune overgezet. De fietsen gaan in andere boot. Vervolgens kunnen we aan de strandrit beginnen. Er is meteen voldoende hard zand om in redelijk tempo over het strand te rijden. Aanzienlijk betere omstandigheden dan de eerste keer toen we met onze fietsen over het strand reden. Iedereen vindt het “amazing”.
Na 15 km over het strand gaan we Ivoorkust uit en aan het strand is een klein hutje waar we een uitreisstempel ontvangen. Weer 5 km verderop moeten we in een hutje aan het strand een inreisstempel voor Ghana halen. Heel bijzonder en het verloopt heel soepel. Nooit eerder via het strand officieel de grens overgegaan. Ondertussen heeft een en ander wel wat tijd in beslag genomen en is de temperatuur ondanks de bewolking alweer naar de 35 graden opgelopen. De lunchtruck kon niet over het strand en moet ver omrijden zodat we ’s ochtends een lunchpakketje gemaakt hebben.
We rijden daarna over zandweg evenwijdig aan het strand verder. In de eerst wat grotere plaats meteen op jacht naar een nieuwe simkaart en nieuwe data. Die van Ivoorkust was al een dag verlopen en werkte niet meer. Ook nog ons geld van Ivoorkust omwisselen voor Ghanees geld. Met enig geduld blijkt het uiteindelijk allemaal te werken. Ook dat heeft nodige tijd in beslag genomen. En ondanks dat ik me had voorgenomen niet na twee uur te fietsen heb ik daar vandaag maar uitzondering op gemaakt. Prachtige afwisselende rit. We arriveren in hotel aan strand. Prachtig weer gelegen. Toch gekozen voor een kamer met airconditioning. De hitte is groot en de airco kan het maar moeilijk aan.
Wo 19 dec | Songo Park – Cocoue Lodge
Vandaag niet per fiets maar een verplaatsing per bus om langs Abidjan te komen. Een erg drukke plaats met veel snelwegen waar niet veilig is te fietsen. Alle fietsen worden in een vrachtwagen geladen en voor ons is een bus gearrangeerd. De te overbruggen afstand is 120 km waarvoor ruim drie uur zijn gepland. Voor twaalf uur arriveren we bij een prachtige lodge aan een lagune. Met een paar bootjes kun je naar de overkant 500 meter verderop en je komt op een prachtig strand met palmbomen aan de oceaan. Er is een restaurant en ik kan er zelfs een kamer krijgen. De meesten zetten hun tent hier op onder een van de palmbomen waar zelfs gras groeit. Een prachtige locatie om de dag verder door te brengen. De tda organisatie zorgt voor een maaltijd bij het restaurant aan het strand. Iedereen is zeer te spreken over deze locatie. Wel op tijd naar bed want morgen weer normale fietsdag.
Di 18 dec | Stage 54: Tiassale – Songo Park (120 km)
Ik heb mijn tent ergens opgezet waar de zon de hele dag heeft geschenen. Lekker warm plekje. Dat samen met de toch alle hoge temperatuur en de hoge luchtvochtigheid maakt er een broeikas van. Je hoeft niets te doen om je in het zweet te werken. Na twaalf uur iets koeler. Het blijft tropisch en ik blijk niet de enige die dat zo heeft ervaren. In de ochtend redelijk afgekoeld maar vochtig. Ik blijk mijn fietshandschoenen kwijt te zijn geraakt bij de tentverhuizing van dag tevoren. Dat maakt het schakelen heel moeilijk. Mijn hoesje van mijn zonnebril biedt uitkomst.
We rijden eerst 15 km een meer regionale weg en daarna 80 km snelweg over de vluchtstrook. Niet bepaald interessant en bovendien hinderlijk veel verkeer. Het schiet wel op. Na in totaal 95 km volgt er 10 kilometer heel slechte weg. Ik dacht dat het gravel zou zijn, maar ik kwam bedrogen uit. Ik reed op mijn smalle banden en na één kilometer al een lekke band. Na deze vervangen te hebben ook tweede band lek. Een gat in de buitenband was de oorzaak en ik had geen spullen bij me om dat te repareren. Een van de tda auto’s kwam gelukkig voorbij en heb mijn fiets maar ingeladen. Op de dunne banden was het toch al gevaarlijk en moeizaam om op die weg te rijden. Rond een uur bij het hotel aan een lagune. Prachtig gelegen. Ik kon er nog een kamer bemachtigen. Heel blij met de airco want ondanks een lekker briesje is het weer tropisch warm. Hopelijk een betere nachtrust. In de middag zou de tda fietsen doneren. De fietsen stonden mooi klaar maar er kwam niemand om ze in ontvangst te nemen. Waar dat aan lag is mij nog niet duidelijk geworden.